Eindelijk eland

De camping bij Alta was vol. Er stonden veel Nederlanders en Duits taligen. Het inpakken van de tentjes duurde vandaag wat langer dan normaal omdat we met meerdere mensen in gesprek kwamen. Het begon al bij het ontbijt toen een Oostenrijkse fietster vroeg of iemand naald en garen voor haar had. En geloof het of niet, wij bikers hebben haar van naald en garen voorzien. Vervolgens in gesprek met een Duitser die net van zijn pensioen geniet. Hij was twee weken onderweg, helemaal alleen en had er nog acht te gaan.. Hij vertelde dat je via www.autopas.no veel korting kan krijgen op tolwegen, pondjes en zelfs de brug bij Malmo. De kaart moet je wel tijdig aanvragen. 100 kilometer van Alta vandaan richting Narvik is de weg ruim een week geblokkeerd geweest door een brug die op instorten staat. Er is een noodbrug over de bestaande brug gebouwd en gelukkig voor ons is de weg vanmorgen weer geopend. Anders hadden we via Finland 230 km om moeten rijden om bij de Lofoten te komen. Noord Noorwegen is letterlijk een week lang onbereikbaar geweest. De weg naar Narvik hebben we helemaal gereden. We hebben geen gebruik gemaakt van een veerboot. Opeens stak er zonder enige waarschuwing een eland de weg over. 50 meter voor onze motoren. Het was op de A6 om 15.15 uur op een weg langs een fjord waar je dit niet verwacht. Hij bleef even op de weg staan en keek ons aan. Vervolgens stapte hij op zijn gemak de vangrails over en verdween in de bosjes langs het water van het fjord. Wij zijn nu nog meer op onze hoede voor overstekende dieren. De eland liep op zijn gemak, maar te snel om een foto te kunnen maken. Nabij Narvik zijn we op zoek gegaan naar een camping. De eerste die in de navigatie staat blijkt er al niet meer te zijn. Uiteindelijk hebben we bordjes naar een camping gevolgd en zijn we op een achteraf gelegen camping beland. Oyjord camping. Op de camping nog gesproken met een Israelier. Hij heeft in Duitsland een nieuwe BMW GS 1250 gekocht en is onderweg naar de Noordkaap. Daarna rijdt hij naar Griekenland en via Cyprus door naar Israël. Morgen gaan wij maar de Lofoten

Alta

Na een comfortabele overnachting in een blokhut zijn we vertrokken voor de reis naar het zuiden. Volgend doel zijn de Lofoten. Bij gebrek aan brood bestond ons ontbijt uit tomatensoep. Een kort bezoek gebracht aan Honigsvag. Bij de supermarkt inkopen gedaan voor de lunch en het avondeten. Vervolgens doorgereden. Op een parkeerplaats geluncht. Vandaag niet veel kilometers gemaakt. We zijn gestopt in Alta op de Alta River camping. De weg hiernaar toe was wel heel mooi. Het is een ruig gebied, hoogvlakten met nog veel sneeuw. De smeltende sneeuw zorgt voor veel snel stromende rivieren. Het is nog onzeker of we morgen over de A6 door kunnen rijden richting de Lofoten. De weg is gespert door een ingestorte brug. Als de brug morgen niet hersteld is moeten we 250 km omrijden. We zien het morgen wel. Wordt vervolgd.

Noordkaap

Voordat we zijn vertrokken hebben we eerst voor Renee gezongen en 3x hoera geroepen. Na 11 kilometer zandweg zijn we weer op asfalt gaan rijden. Het natuurpark hebben we achter ons gelaten. Bij de eerste benzinepomp wilden we tanken, maar deze was niet open en vanwege een stroomstoring werkte ook de automaat niet. We konden nog door naar de volgende pomp en zijn niet zonder benzine komen staan. We ontmoetten een Zwitser op de motor. Hij kwam van de noordkaap en was op weg naar Grenze Jacobselv. Deze plaats ligt aan de Russische grens nabij Moermansk. Wij weten hoe het daar is omdat wij daar 9 jaar geleden ook zijn geweest. Een mooi doel om naar toe te reizen. Het landschap waar we doorheen rijden begint steeds kaler te worden. De bossen verdwijnen als we boven de boomgrens komen. We zijn beland in de toendra. Een mannelijke fietser , slechts gekleed in fietsbroek en lichtgevende bretels rijdt ons tegemoet. Dat bij 10 graden celcius. BRRRRR. Het schiet vandaag goed op. Meer naar het noorden wordt het wel steeds kouder. Zo koud dat Marcel via de intercom meldde dat hij koude oorlellen kreeg, waarop ik zei dat mijn oorlellen niet onder mijn helm uitkomen. We schoten beide in de slappe lach en dat op de motor. Er ligt nog best veel sneeuw en er staat een ijzige wind. Enkele meren zijn nog gedeeltelijk bevroren. 13 km voor de noordkaap hebben we een blokhut gevonden voor de overnachting. We hebben alle bagage daar binnen gegooid, gegeten en om 21.00 naar de noordkaap gereden. De zon schijnt nog en daar moeten we van profiteren. Voor een bezoek aan de noordkaap was het een fantastische dag. De zon stond om 24.00 uur nog aan de hemel. Het was redelijk druk . Veel campers op de parkeerplaats en natuurlijk ook veel motorrijders. Zelfs een enkele fietser. Motorrijders die met de motor naar de globe wilden rijden werden weggestuurd. We hebben genoten van ons bezoek. Om 2 voor twaalf hebben we ook nog een verrassing voor Renee gefotografeerd. Het is nu 1 uur en nog steeds klaar licht. Het is net begonnen met regen.

Santa Claus

De weg naar Rovaniemi is goed te rijden. Met een snelheid van 100 km/u rijden we langs de naaldbomen en vele berkenbomen. De waarschuwingen voor overstekende elanden worden minder en we hebben er nog geen gezien. Met harde wind van opzij en de zon in de rug rijden we naar het westen. Om 12 uur aangekomen in Rovaniemi. Een super toeristische plaats, bekend om het verblijf van Santa Claus. Het was er niet druk. Na een wandeling over de noordpool cirkel, ook wel Artical circle genoemd en door het park daar, hebben we de kerstwinkeltjes bezocht. Vervolgens de route naar de noordkaap uitgezet. Van Rovaniemi uit nog 715 km. We hebben gekozen om via Kittila en Kautokeino te rijden. Tegenliggers waarschuwen ons met lichtsignalen voor overstekende rendieren. We komen weinig verkeer tegen en zijn niet gewaarschuwd voor een tweede groep rendieren. Ik zag deze dieren te laat langs de weg staan. Met een gang van 70 km raasden wij erlangs. Gelukkig bleven de dieren in de berm staan en deden zij hun naam geen eer aan. Beetje geschrokken, maar snel bekomen zijn we doorgereden. Oppassen dus. De navigatie stuurt ons over onverharde wegen door het natuurgebied "Pallas-Yilastunturi." Ergens in dat gebied hebben we ons bivak opgezet. Iets voorbij Kittila schakelden allebei de navigaties op nachtstand terwijl het nog klaarlicht is en het de komende dagen hier ook niet donker wordt.

Weer bij een supermarkt worden we aangesproken door een Fransman. Hij sprak goed Engels. Hij komt van Besancon. Vanuit Berlijn is hij aan het fietsen naar de Noordkaap. Hij is al een maand onderweg en zou er nu nog 5 dagen over doen. Onze rijtijd is nog 7,5 uur. Ook dat kan nog weleens verdubbeld worden als we over onverharde wegen worden geleid. Morgen gaan we toch dicht bij de Noordkaap komen. Het is nu droog. Vannacht wordt het 6 graden. Morgen veel wind en Maximaal 11 graden.

Bomen en water

Gisteravond genoten van de ondergaande zon. Om warm te blijven zijn we na 23.00 uur met de frisbee gaan gooien. We werden rond die tijd aangenaam verrast door een paar jonge meiden die op veilige afstand van ons gingen zwemmen. Vanochtend vroeg opgestaan en net voor de regen alles ingepakt. We hebben onderweg een paar hoosbuien gehad, maar zijn droog op een camping aangekomen. Terwijl ik boodschappen deed werd Marcel op een parkeerplaats aangesproken door een Fin in het engels. Deze man heeft in Groningen gewoond en reed ook motor. Hij was geïnteresseerd waar wij naar toe reden en waarschuwde ons voor overstekende rendieren. Hij gaat zelf in september op de motor naar Griekenland. Toeval wil dat Griekenland ook nog op onze reislijst staat. Het asfalt van de binnendoor wegen is niet overal even goed. Het rijden blijft een uitdaging. Veel waarschuwingen voor overstekende elanden. Helaas nog niet een gezien. Wel veel bomen en heel veel meren. Op de camping in Puolanka kunnen we gebruik maken van een ruime keuken met alle voorzieningen. Een vrouw sprak ons aan in het Engels, zij bleek een Nederlandse te zijn. Zij was twee dagen geleden wel geschrokken van overstekende elanden. Morgen rijden naar Rovaniemi, waar we de kerstman ontmoeten op de noordpoolcircel.

Van Estland naar Finland

Op camping Whitehouse in Estland staat achter een schuur een oude tankwagen weg te roesten. Na hiervan een foto te hebben gemaakt zijn we vertrokken naar Tallinn om met een ferry de oversteek naar Finland te maken. We waren ruim op tijd in de haven. Kaartjes gekocht via internet en een paar kilometer verder in een andere haven ingecheckt. De bootreis verliep spoedig. We hebben gevaren met de "Finlandia". Dit schip is gebouwd in Zuid Korea in 2001. Kostte toen 120 miljoen euro. Het is 175 meter lang en 28 meter breed. Snelheid 50 km per uur, daarvoor heeft het een vermogen nodig van 67588 pk. De zee was rustig. De oversteek duurde 2 uur en 15 minuten. Het duurde ongeveer een half uur om Helsinki met de motor uit te komen. Buiten Helsinki zijn we op zoek gegaan naar een plek om te overnachten en die hebben we gevonden aan een meer nabij Pitkasaari. De tentjes opgezet op een strandje en de enige voorziening daar is een wc hok met "poepdoos" deze avond genieten we van de rust , beetje muggen en het fijne weer. Wij vinden het ook leuk om jullie reacties te lezen.

Richting Tallinn

Het was weer veel vrachtverkeer vandaag. De A-wegen zijn hier veel tweebaans. Er wordt ondanks de vele snelheidscontroles toch hard gereden. De inhaal manoeuvres zouden goed passen in het tv-programma "idioten op de weg". We maken een paar keer mee dat wordt ingehaald op momenten dat een tegenligger nadert. Opeens wordt de tweebaansweg dan als driebaansweg gebruikt. De maximumsnelheid wordt ook slecht aangegeven. Gelukkig geeft de navigatie van Marcel ook informatie maar ik vrees toch dat we een paar keer geflitst zijn. In de plaats Skauvile zijn we gestopt om boodschappen te doen. In die plaats hebben we een paar foto's gemaakt. Het viel op dat een muurkrant nog goed gelezen wordt. Opeens werd ik op straat aangesproken door een vrouw die mij uitnodigde een foto van haar te maken. Ik was erg verbaasd over de vraag, maar heb de foto wel gemaakt en aan de dame laten zien. Tevreden liep ze weer verder. Omdat het landschap eentonig is hebben we vandaag bedacht om kerken als thema te fotograferen. Wees gegroet, we zijn niet voor veel kerken gestopt. Onderweg heeft Marcel zijn remhendel ook nog gerepareerd. Uiteindelijk zijn we beland op camping Whitehouse in Uulu in Estland. Morgen gaan we naar Tallinn en hopelijk kunnen we dan op de boot naar Helsinki.

Na zon komt regen

Vanmorgen half zeven opgestaan. De zon scheen al en de dag begon mooi. Snel naar het washokje met twee wastafels. Een was al bezet door een Poolse visser op leeftijd. Samen tanden poetsen, Mark op de gewone manier en de man met zijn tanden in de hand. Omdat we deze kant van Polen niet zo interessant vinden hebben we besloten meteen door te rijden naar Litouwen. Het was erg druk op de weg. Erg veel vrachtverkeer op de vele tweebaanswegen. Wij verbaasden ons echt over de kilometers lange file van vrachtauto's bij de grens. Onderweg veel ooievaars gezien . Op een parkeerplaats in Polen zijn we aangesproken door een vrachtwagenchauffeur uit Belarus. Hij vroeg om sigaretten, niet voor hemzelf, maar voor zijn moeder. Helaas voor hem roken wij niet. Hij deed zijn best om te vertellen waar wij in Litouwen naar toe konden gaan echter hij was niet te verstaan. Net over de grens in Litouwen is de weg erg slecht. Er zitten grote kuilen in het asfalt. Verder land inwaards zijn de wegen goed. De camping hebben we gevonden in Marijampole. Via een telefoonnummer op de poort hebben we van de beheerder de code van de poort gekregen. Het geld voor de overnachting mogen we ook hier in de brievenbus doen. Op de camping staat een grote groepstent. Dat is vandaag ons geluk want een hevige onweersbui barstte los.