Weer thuis

Afgelopen nacht hebben we goed geslapen. Het werd immers weer op normale tijd donker. Na een ontbijtje op de camping zijn we vertrokken richting huis. De reis is goed verlopen. Het was wel druk, vooral in tegengestelde richting dus daar hadden we weinig last van. Een paar korte files haalden de snelheid er even uit maar over het algemeen konden we goed doorrijden. In de middag werd het steeds warmer en het was deze reis voor het eerst dat we geen vesten onder de jas aan hadden. Terug kijkend op de afgelopen twee en een halve week hebben wij genoten van de landschappen waar we doorheen zijn gereden. De rust in Scandinavië en de lange dagen blijven een genot om mee te maken. Wij vonden het leuk om alle lezers van deze blog met ons mee te laten reizen. Elke dag keken wij ook uit naar de reacties. Wij zijn rond 4 uur in de middag thuis gekomen. Bedankt voor alle reacties en wie weet tot een volgende reis.

Groeten aan onze fans

Marcel en Mark

Rodby-Puttgarden

Vandaag hebben we nog een klein stukje binnendoor gereden. Na de middag zijn we over de snelweg gaan rijden. De motoren ruiken stal en wij hebben gas gegeven. Eerst naar Malmö. Over de Sontbrug zijn we naar Denemarken gereden. Deze tolbrug is 9 km lang en 23,5 meter breed. Vervolgens hebben we ervoor gekozen om de veerpont van Rodby naar Puttgarden te nemen. Dat scheelt 150 km rijden. De prijs voor de overtocht was wel hoog. De ticketautomaat gaf ons niet de keus om een ticket voor de motor te kopen. We werden gedwongen voor een auto te betalen. Maar goed, uiteindelijk zijn we wel al na ruim 700 km gereden te hebben in Duitsland aangekomen. Ongeveer 100 km voor Hamburg hebben we de tentjes opgezet. Morgen gaan we voor de laatste etappe. Foto's van de snelwegen hebben we achterwege gelaten en de drone kon ons niet bij houden

Zuidwaarts

We zakken op ons gemak af naar het zuiden van Zweden. Vanuit Sarna zijn we via wegnummr 311 langs het Fulufjallet nationaal park gereden en verder over de E14 of 66 richting Filipstad. Het asfalt werd 30 km onderbroken door een onverharde weg. Dat is leuk rijden, maar ook inspannend, vooral als er veel los gravel ligt in de bochten. Al met al was het een mooie route. In Filipstad zijn we gestopt bij een voormalig Tullhuset. Daar kon je koffie krijgen voor 1,50 euro. En niet één bakkie, maar naar goed Zweeds gebruik ook een tweede. Het koffiehuis werd gerund door drie dames op leeftijd. Zij boden ook eigen gebakken cake en koekjes aan. Daar hadden wij wel zin in. Helaas konden we niet met pin betalen en ik had nog maar 50 kronen op zak. Dus bestelden wij twee koffie. Maar nee hoor, de dames boden ons voor de 50 kronen, vergelijkbaar met 5 euro, ook de cake en koekjes aan. De vanillecake was me toch lekker. Een van de dames bleef maar kletsen, zij was oprecht geïnteresseerd in onze reis. Ik heb haar uiteraard de foto's van de middernachtzon op de Noordkaap laten zien. Een derde dame kwam later bij ons aan tafel en vroeg ook of ze de foto's mocht zien. Wij schatten haar rond de tachtig. Zij was zeer sportief gekleed. Zij toonde aan de hand van onze kaart waar zijn in Lapland heeft gewoond. De koffiekopjes waren zo groot dat wij de tweede kop koffie niet meer hebben genomen. Vervolgens hebben wij de reis voortgezet naar Karlsborg. Voor de overnachting hebben wij gekozen voor camping Stenhallegarden. Een mooie , verzorgde camping in nationaalpark "Tiveden". Nabij deze camping zijn ook skipistes met sleepliften. De camping ligt bovendien aan een mooi zwemwater.

Natte tocht.

Gisteravond gezellig nog met Sven en Ilona Sequence gespeeld. (Sven is overigens de zoon van Mark). Sven trakteerde ons op een Hertog Jan en dat hebben we geweten. Niet alleen omdat we langs de waterval sliepen, maar ook door het bier werd de nacht vanwege hoge nood onderbroken. Verder hebben we het redelijk droog gehouden tot ongeveer twaalf uur in de middag. We hebben een tijdje langs de buien gereden maar na een bezoek aan de supermarkt zijn we door de regen ingehaald en hebben veel water over ons heen gehad. Tegen vieren werd het weer droog en uiteindelijk zijn wij ook weer droog op een camping in Sarna beland. Onderweg zijn we drie keer een bijzonder kerkje tegen gekomen.. Eén daarvan is op de foto gezet. Door de regen hebben we minder foto's. Ook de natuur is in deze regio veel van hetzelfde. Vanavond trekken buien over ons heen. Hopelijk wordt het morgen droger. De temperatuur is met 15 graden niet slecht. We zitten nu in een gezamenlijke ruimte. Het is leuk om te zien dat vier jongelui, drie jongens en een meisje van rond de 19 jaar samen een maaltijd voorbereiden. De een snijdt paprika en een ander versnipperd uien en dat onder onze ogen. Wij hebben chicken curry en saté babi op het menu staan.

Van Noorwegen naar Zweden

Op zondag vertrekt de eerst pont van Nesna naar Levang om 10.30 uur. We zijn een keer niet vroeg opgestaan. Bij een benzinestation hebben we de laatste twee croissants en het laatste brood gekocht. De navigatie ingesteld op Ostersund in Zweden. Daar komt Sven met Ilona ook naar toe en we vinden het leuk hen daar te ontmoeten. In plaats van verder door Nootwegen naar het zuiden te reizen rijden gaan we via Zweden. Vandaag nog veel sneeuw gezien. Veel binnendoor gereden. De langste tunnel was 10,2 kilometer. Onderweg heeft Marcel een vos gezien. Bij mij liep weer een eland vlak langs de motor, gelukkig aan de andere kant van de vangrails. De camping Ristafellet ligt langs een grote waterval. De tenten staan er vlak bij. Dat wordt fijn slapen. Aangekomen op de camping heeft Sven voor ons gekookt.

Verder op vaste land Noorwegen

Half zes is de wekker afgelopen. De boot naar Bodo vertrekt immers om 7 uur en we hebben een klein uurtje tijd nodig om alles in te pakken. Alles was nog droog. Om half zeven kwamen we aan bij de boot. Er stonden al veel auto's campers en motoren opgesteld. Wij zijn achter de motoren gaan staan. Na weer het scannen van de kentekens zijn we de boot opgereden. De motoren goed vastgezet met spanbanden. De Lofoten hebben we achter ons gelaten. De zon schijnt achter ons maar voor ons pakken de donkere wolken samen.De overtocht duurt ruim drie uur. Een man achter ons ligt hoorbaar te slapen en trekt met zijn geronk de aandacht van vele passagiers. Eenmaal in Bodo regent het zo hard dat we besluiten de regenpakken aan te trekken. We zijn de toeristische kustweg nummer 17 gaan rijden. De eerste 100 km heeft het geregend. Daarna werd het langzaam droger. Het rijden schoot niet op. De 17 wordt onderbroken door fjorden waar alleen met veerpontjes of tunnels naar de overkant kan worden gegaan. Voor de veerpontjes moesten we een uur wachten door een tunnel van 3.2 km mochten we alleen in kolonne rijden omdat in de tunnel aan de weg werd gewerkt. Ook de remhendel van Marcel s motor heeft Marcel nog gangbaar gemaakt. Een Duitser zag mijn BMW en begon kleurrijk te vertellen over waar hij allemaal met zijn BMW was geweest. Ook hij was met pensioen net als andere reizigers die wij ontmoet hebben . Omdat zijn vrouw twee nieuwe knieën heeft reizen ze nu samen met een mooie ofroad camper. Op de veerboot naar Kilbogham zijn we de poolcirkel gepasseerd. Voordat de boot arriveerde hebben we bij een net gesloten kiosk om koffie gevraagd. Een zuid Amerikaans type deed de deur voor ons open en we konden tegen contante betaling koffie kopen. Omdat je hier overal kan pinnen hebben wij geen Noorse kronen. Euro's accepteerde ze ook. Wij moesten wel zelf de koers aangeven en de kronen omrekenen naar Euro's. Op de een of andere manier werd de serveerster zichtbaar verlegen of nerveus van ons. Zij was een beetje van slag en verontschuldigde zich dat ze erg moe was na een lange werkdag. Na de oversteek zijn we op zoek gegaan naar een camping. We komen erachter dat er weinig campings zijn langs de route. Kort voordat we een camping vinden bij de boot van Nesna naar Levang wordt ik nog een paar keer aangevallen door meeuwen die rakelings langs de motor vliegen. Op de camping horen we dat de boot morgen pas om half elf vertrekt. Omdat het morgen zondag is zijn de winkels gesloten. Dat wordt voor ons een uitdaging want we hebben vandaag geen boodschappen gedaan. Hoe dat afloopt weten we morgen.

Lofoten

Gisteravond hebben we heftige regenbuien gehad afgewisseld met zonneschijn. Dat het nier donker wordt is wel apart. De biologische klok is een beetje ontregeld. Vanochtend zijn we opgestaan met lichte regen. De tentjes hebben we nat ingepakt. De Lofoten sraan vandaag op de planning. De route van Andenes naar Moskenes is ongeveer 310 km. Het is een erg mooie route waar we de hele dag over hebben gedaan. Bovendien is de maximum snelheid op veel plaatsen 60 km per uur. We hebbende gehoord dat de boetes voor te hard rijden erg hoog zijn dus passen wij ons netjes aan. Al snel na ons vertrek komen we op een onverharde weg. Terwijl Marcel de gaten in de weg goed ontwijkt heb ik zowat alle gaten wel geraakt. Na elf km rijden we weer op asfalt. Maar ook de kwaliteit van het asfalt is niet goed. Onderweg passeren we veel hoge bruggen waar cruise schepen onderdoor varen. In de verte zien we de "Huttigrutten" liggen. We ontkomen er niet aan om een veerpont te nemen. Eenmaal van de boot af hebben we op een parkeerplaats geluncht. We komen in gesprek met een ouder echtpaar dat al 25 keer in Noorwegen is geweest. Zij hebben de Noordkaap, zuidkaap en westkaap gedaan en ons overstelpt met goed bedoelde tips. Waarschijnlijk dachten ze dat wij niet meer beleg hadden dan een pot pindakaas en chocopasta (wat ook zo is.) . De man bood ons twee hard gekookte en gekleurde eieren aan. Wij hebben daar vriendelijk voor bedankt maar hij herinnerde ons onbewust wel dat wij zelf ook hard gekookte eieren bij hadden, ergens verstopt in een pannetje. Bovendien waren zijn eieren gekleurd en misschien wel van Pasen. In de plaats "Bo" heeft Marcel met de drone proberen te filmen. De Scholeksters vonden dat niet leuk. Zij probeerden door dicht naar de drone te vliegen en te krijsen de drone te verjagen. Nabij Reine hebben we ook opnamen met de drone gemaakt. We hebben de vele vis die te drogen hangt gefotografeerd. Een Frans echtpaar was er erg van onder de indruk. In mijn beste Frans heb ik de vragen van de man beantwoord en hem verzekerd dat de drone niet in het water beland. Nadat de man zijn camper op het filmpje had gezien liep het stel razend enthousiast verder. Aangekomen in Moskenes bleek de camping vol. Tentjes konden er nog wel bij. In de keuken met een Zwitser gesproken die elk jaar een week of tien aaneengesloten ging fietsen. Hij was nu onderweg naar de Noordkaap. Morgen vertrekken wij met de boot naar Bodo.

Probleempje

Het eerste wat Marcel vanmorgen zei was dat hij een probleem heeft. Zijn matras is gescheurd en niet te repareren. Dat probleem is opgelost door in Harstad een nieuw luchtbed te kopen. Overigens een mooie winkelpassage daar in Harstad. Om 6.00 uur vanochtend stond de zon hoog aan de hemel en het was windstil. Het voelde warm aan ondanks dat het maar 8 graden was. Een goed begin van de dag dus. In Harstad gezellig bij een koffiehuis kopje koffie met koek gedaan. Voor de prijs hebben we het niet gelaten. De koffie was goed en de koek van 10 cm doorsnede a 3,50 euro per stuk was lekker. Van Harstad zijn we via weg nummers 85 en 82 naar Andenes gereden. Het fjord hebben we met een veerpont overgestoken. De pont bij Refsnes was net vertrokken toen wij er aan kwamen. Dus een uurtje gewacht. Tijdens het wachten ons laatste broodje en pakje tuc eerlijk gedeeld. Overigens kwam er niemand om de overtocht af te rekenen. Dat vonden wij vreemd. Ons kenteken werd wel gescand, waarom?? Waarschijnlijk wordt de rekening naar huis gestuurd. Dit zou te maken hebben met coronamaatregelen. De overtocht duurde 20 minuten. Vervolgens doorgereden naar Andenes, daar wat rondgelopen en ons opgewarmd in een oud poolmuseum aan een bakje koffie met een wafel ( soort pannenkoek). We hebben de tentjes opgezet op camping Mitnattsol in Bleik, noorden van de Lofoten.