Half zes is de wekker afgelopen. De boot naar Bodo vertrekt immers om 7 uur en we hebben een klein uurtje tijd nodig om alles in te pakken. Alles was nog droog. Om half zeven kwamen we aan bij de boot. Er stonden al veel auto's campers en motoren opgesteld. Wij zijn achter de motoren gaan staan. Na weer het scannen van de kentekens zijn we de boot opgereden. De motoren goed vastgezet met spanbanden. De Lofoten hebben we achter ons gelaten. De zon schijnt achter ons maar voor ons pakken de donkere wolken samen.De overtocht duurt ruim drie uur. Een man achter ons ligt hoorbaar te slapen en trekt met zijn geronk de aandacht van vele passagiers. Eenmaal in Bodo regent het zo hard dat we besluiten de regenpakken aan te trekken. We zijn de toeristische kustweg nummer 17 gaan rijden. De eerste 100 km heeft het geregend. Daarna werd het langzaam droger. Het rijden schoot niet op. De 17 wordt onderbroken door fjorden waar alleen met veerpontjes of tunnels naar de overkant kan worden gegaan. Voor de veerpontjes moesten we een uur wachten door een tunnel van 3.2 km mochten we alleen in kolonne rijden omdat in de tunnel aan de weg werd gewerkt. Ook de remhendel van Marcel s motor heeft Marcel nog gangbaar gemaakt. Een Duitser zag mijn BMW en begon kleurrijk te vertellen over waar hij allemaal met zijn BMW was geweest. Ook hij was met pensioen net als andere reizigers die wij ontmoet hebben . Omdat zijn vrouw twee nieuwe knieën heeft reizen ze nu samen met een mooie ofroad camper. Op de veerboot naar Kilbogham zijn we de poolcirkel gepasseerd. Voordat de boot arriveerde hebben we bij een net gesloten kiosk om koffie gevraagd. Een zuid Amerikaans type deed de deur voor ons open en we konden tegen contante betaling koffie kopen. Omdat je hier overal kan pinnen hebben wij geen Noorse kronen. Euro's accepteerde ze ook. Wij moesten wel zelf de koers aangeven en de kronen omrekenen naar Euro's. Op de een of andere manier werd de serveerster zichtbaar verlegen of nerveus van ons. Zij was een beetje van slag en verontschuldigde zich dat ze erg moe was na een lange werkdag. Na de oversteek zijn we op zoek gegaan naar een camping. We komen erachter dat er weinig campings zijn langs de route. Kort voordat we een camping vinden bij de boot van Nesna naar Levang wordt ik nog een paar keer aangevallen door meeuwen die rakelings langs de motor vliegen. Op de camping horen we dat de boot morgen pas om half elf vertrekt. Omdat het morgen zondag is zijn de winkels gesloten. Dat wordt voor ons een uitdaging want we hebben vandaag geen boodschappen gedaan. Hoe dat afloopt weten we morgen.